Zmarła Irena Anders - wdowa po generale Andersie
Irena Anders, druga żona gen. Władysława Andersa, zmarła w wieku 90 lat w Londynie.
Irena Anders zmarła dzisiaj rano w swoim londyńskim domu. Informację potwierdziła polonijnym mediom rodzina generałowej.
Irena Anders w maju obchodziła swoje 90. urodziny.
Urodziła się 12 maja 1920 r. w Bruntalu na Śląsku Czeskim. Studiowała naukę śpiewu i gry.
Podczas II wojny światowej wraz z zespołem muzycznym Henryka Warsa miała liczne koncerty w Rosji, a później występowała w zespole "Polska Parada", grając między innymi dla żołnierzy 2 Korpusu Polskiego. Przeszła szlak bojowy z armią Władysława Andersa, począwszy od Tockoje i Buzułuku, a następnie Iran, Irak, Palestynę, Egipt i Włochy.
Po bitwie o Monte Cassino wystąpiła wraz z zespołem na górze klasztornej, śpiewając po raz pierwszy piosenkę "Czerwone maki na Monte Cassino". W 1948 roku poślubiła generała Andersa, była jego drugą żoną. Studia przerwała po wybuchu II wojny światowej.
Po zakończeniu wojny zamieszkała w Wielkiej Brytanii.
W środowiskach emigracyjnych żona generała zdobyła również sławę jako polonijna śpiewaczka. Współpracowała z Marianem Hemarem i Feliksem Konarskim "Ref-Renem". Występowała w Wielkiej Brytanii, Francji i Izraelu.
Dla rozgłośni BBC i Radia Wolna Europa nagrała blisko tysiąc piosenek, a prawie sto zarejestrowała na płytach.
Po śmierci męża w 1970 roku, zajęła się utrwalaniem spuścizny po generale Andersie. Mieszkała w Wielkiej Brytanii, gdzie od kilkudziesięciu lat prowadziła działalność na rzecz Polonii.
Za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej oraz działalność polonijną i społeczną, w 2007 roku Irena Anders została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Dwa lata temu roku otrzymała stopień kapitana Wojska Polskiego.
Irena Anders w maju obchodziła swoje 90. urodziny.
Urodziła się 12 maja 1920 r. w Bruntalu na Śląsku Czeskim. Studiowała naukę śpiewu i gry.
Podczas II wojny światowej wraz z zespołem muzycznym Henryka Warsa miała liczne koncerty w Rosji, a później występowała w zespole "Polska Parada", grając między innymi dla żołnierzy 2 Korpusu Polskiego. Przeszła szlak bojowy z armią Władysława Andersa, począwszy od Tockoje i Buzułuku, a następnie Iran, Irak, Palestynę, Egipt i Włochy.
Po bitwie o Monte Cassino wystąpiła wraz z zespołem na górze klasztornej, śpiewając po raz pierwszy piosenkę "Czerwone maki na Monte Cassino". W 1948 roku poślubiła generała Andersa, była jego drugą żoną. Studia przerwała po wybuchu II wojny światowej.
Po zakończeniu wojny zamieszkała w Wielkiej Brytanii.
W środowiskach emigracyjnych żona generała zdobyła również sławę jako polonijna śpiewaczka. Współpracowała z Marianem Hemarem i Feliksem Konarskim "Ref-Renem". Występowała w Wielkiej Brytanii, Francji i Izraelu.
Dla rozgłośni BBC i Radia Wolna Europa nagrała blisko tysiąc piosenek, a prawie sto zarejestrowała na płytach.
Po śmierci męża w 1970 roku, zajęła się utrwalaniem spuścizny po generale Andersie. Mieszkała w Wielkiej Brytanii, gdzie od kilkudziesięciu lat prowadziła działalność na rzecz Polonii.
Za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej oraz działalność polonijną i społeczną, w 2007 roku Irena Anders została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Dwa lata temu roku otrzymała stopień kapitana Wojska Polskiego.