O tragicznej śmierci Jana Lityńskiego poinformowano w niedzielę wieczorem - informację podał m.in. Eugeniusz Smolar. Była minister nauki i szkolnictwa wyższego Lena Kolarska-Bobińska napisała z kolei na Twitterze, że Lityński utonął, próbując ratować psa. Do tragicznego zdarzenia doszło w okolicach Pułtuska.
Okazuje się, że ciała legendarnego opozycjonisty z czasów PRL do tej pory nie odnaleziono. Poszukiwania prowadzą policjanci z Komendy Powiatowej Policji w Pułtusku. - W Pułtusku na wysokości ul. Wyszkowskiej, spacerując wałem przeciwpowodziowym, wszedł do rzeki Narew, chcąc wyciągnąć z niej psa, pod którym załamał się lód - poinformował rzecznik Komendy Głównej Policji inspektor Mariusz Ciarka. - Według relacji żony, która była świadkiem zdarzenia, mężczyzna utonął - dodał.
Wskazał, że w związku z poszukiwaniami ogłoszono alarm dla całego stanu osobowego Komendy Powiatowej Policji w Pułtusku. - Do Pułtuska skierowano 21 funkcjonariuszy Samodzielnego Pododdziału Prewencji Policji w Płocku. Poszukiwania prowadzą także funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej z łodzią i dwoma saniami lodowymi. Na miejscu pracują trzy grupy nurków i Ochotnicza Straż Pożarna z dronem - poinformował Ciarka.
Nie żyje Jan Lityński
Jan Lityński urodził się w 1946 r. Był organizatorem i uczestnikiem studenckich wystąpień w marcu 1968 r., za co został skazany na 2,5 roku więzienia. Pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.
W 1976 r. był współzałożycielem "Biuletynu Informacyjnego", pierwsze pismo ukazujące się poza cenzurą. Był wielokrotnie aresztowany. W 1977 r. redagował "Robotnika", niezależne pismo na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Był członkiem KSS "KOR" i współpracownikiem Biura Interwencyjnego KSS "KOR" i "Krytyki".
W 1980 r. doradzał władzom NSZZ "Solidarność". Był autorem uchwalonego przez I Zjazd "Solidarności" Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. W 1981 r. w stanie wojennym był internowany, a następnie aresztowany. Po ucieczce z przepustki z więzienia od 1984 r. działał w solidarnościowym podziemiu, był członkiem Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ "S", Region Mazowsze. W 1989 r. uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Został wybrany do Sejmu RP w 1989 z woj. wałbrzyskiego.
W latach 1989-2001 był posłem na Sejm, m.in. przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych. Od 1990 r. w ROAD, następnie w Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W latach 2008-2010 doradzał w PLL LOT w kwestii spraw społecznych, był mediatorem sporów.
Odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą.
