Wypalenie zawodowe to najprościej rzecz ujmując, utrata chęci do wykonywania obowiązków służbowych. Stan, o którym piszemy jest bardzo uciążliwy zarówno dla dotkniętej nim osoby jak i jej otoczenia. Nie tylko dlatego, że spada efektywność, ale przede wszystkim przez to, że stan psychiczny pracownika odbiera mu radość i entuzjazm do pracy. A biorąc pod uwagę dzienną ilość godzin spędzanych na zawodowej aktywności, problemu tego z pewnością nie można nazwać błahym. Jak w takim razie pomóc cierpiącej na wypalenie zawodowe osobie? Pierwszym skojarzeniem jest czasowe zwolnienie od obowiązku wykonywania pracy. Jak się jednak okazuje, lekarz nie może wypisać zwolnienia z powodu wypalenia zawodowego, bo taka jednostka chorobowa nie istnieje.
Według WHO wypalenie zawodowe ma miejsce wówczas, gdy zachodzą następujące symptomy:
- uczucie braku energii i wyczerpania,
- znudzenie wykonywanymi czynnościami,
- chroniczne przemęczenie związane z nadmiernym stresem w miejscu pracy,
- zwiększony dystans psychiczny w stosunku do własnej pracy,
- poczucie negatywizmu związanego z pracę,
- poczucie braku skuteczności i braku osiągnięć.
Objawy fizyczne syndromu wypalenia zawodowego
Natomiast do objawów fizycznych wypalenia należą:
- bóle głowy,
- bezsenność,
- bóle mięśni w wyniku stałego napięcia,
- rozdrażnienie,
- wzmożona agresja lub apatia,
- niskie poczucie własnej wartości.
Mimo że na tzw. wypalenie zawodowe skarży się coraz więcej osób, to wciąż nie jest ono zakwalifikowane przez WHO jako choroba. Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych prowadzonej przez Światową Organizację Zdrowia wypalenie zawodowe jest syndromem a nie jednostką chorobową.
Czy można wziąć L4 na wypalenie zawodowe?
Ponieważ wypalenie zawodowe jest uznane za syndrom, a nie chorobę, to L4 na wypalenie zawodowe mogłoby być zakwestionowane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i w związku z tym lekarze, póki co, nie mogą stwierdzać niezdolności do pracy z powodu wypalenia.
Jednak, mimo że lekarz nie wystawi zwolnienia pracownikowi wyczerpanemu zawodowo, to może usprawiedliwić nieobecność w pracy i zalecić odpoczynek oraz zmianę trybu życia.
Inną metodą, aby poradzić sobie z wypaleniem zawodowym może być dłuższy urlop. Ważne jednak, aby podczas takiego urlopu czy zwolnienia, nie zajmować się pracą, a raczej całkowicie zmienić codzienne aktywności i wypełnić dni relaksem oraz zadaniami, które sprawiają przyjemność.
Specjaliści radzą, żeby wrócić do pracy, dopiero gdy zacznie się wykazywać z powrotem zainteresowanie swoim codziennym życiem i pracą.
Co robić, żeby nie narazić się na wypalenie zawodowe?
Jednocześnie lekarze zalecają codzienną dbałość o higienę życia zawodowego, walkę ze stresem, ale też świadome eliminowanie sytuacji stresogennych.
Poza tym zalecane jest niepracowanie po godzinach, odpoczywanie po pracy, spędzanie czasu wolnego z bliskimi, wysypianie się i zdrowe odżywianie.
Wypalenie zawodowe a L4 - aktualne przepisy - podsumowanie
Podsumowując, wypalenie zawodowe w rozumieniu Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD) od 1 stycznia 2022 r. zakwalifikowano jako syndrom zawodowy o symbolu QD85. Oznacza to, że jest czynnikiem mogącym wpłynąć na stan zdrowia również psychicznego, jednak w myśl obowiązujących przepisów, wciąż nie jest jednostką chorobową.
W związku z tym wypalenie zawodowe nie może być przyczyną wystawienia zwolnienia lekarskiego, gdyż takie zwolnienie mogłoby zostać uznane za niezgodne z przepisami (obowiązującą ustawą z 25 czerwca 1999 r.) i zakwestionowane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Źródło: e-prawopracy.pl/ Rzeczpospolita
Posłuchaj:
