Szmajdziński to jeden z najbardziej doświadczonych polityków lewicy, zasiadał w ławach poselskich nieprzerwanie od 1989 roku. W tym czasie pełnił funkcje m.in. szefa klubu parlamentarnego Sojuszu, a także ministra obrony narodowej w rządach lewicy.
Urodzony w 1952 roku. Rozpoczął karierę polityczną w latach 70. Jako student działał w Socjalistycznym Związku Studentów Polskich. W latach 1983-1991 działał w Polskim Komitecie Olimpijskim, przez 2 lata (1988-1990) był jego wiceprezesem.
W Sejmie II kadencji, po wyborze Aleksandra Kwaśniewskiego na prezydenta w 1995 roku, objął po nim przewodnictwo klubu parlamentarnego SLD. Pod koniec 1997 roku był wymieniany jako jeden z kandydatów do przywództwa w SdRP.
Po przekształceniu SLD w partię, na pierwszym kongresie w grudniu 1999 r., został wybrany na wiceprzewodniczącego Sojuszu.
Specjalista od spraw wojskowości
Od początku kariery poselskiej Szmajdziński uchodził w Sojuszu za specjalistę od spraw wojskowości. W Sejmie I kadencji był wiceszefem Komisji Obrony Narodowej, a w następnej kadencji jej szefem. Pod jego kierownictwem komisja przygotowała ustawę o ministrze obrony narodowej stanowiącą, że w Polsce obowiązuje zasada cywilnej i demokratycznej kontroli nad siłami zbrojnymi.
Ministrem obrony narodowej został w rządzie Leszka Millera w 2001 roku, a następnie w gabinecie Marka Belki (do 2005 roku).
W Sejmie obecnej kadencji był wicemarszałkiem izby.
W grudniu 2009 roku ogłosił, że wystartuje w tegorocznych wyborach prezydenckich, jako kandydat Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Jego kandydaturę wspierał były prezydent Aleksander Kwaśniewski.
