Teleskop Webba i obserwacje Jowisza. Naukowcy już rozpoczęli analizę danych
Na Jowiszu bardzo dużo się dzieje. Teraz kosmiczny teleskop Jamesa E. Webba uchwycił nowe obrazy tej planety. Jej obserwacje dostarczą naukowcom jeszcze więcej wskazówek na temat życia na Jowiszu – informuje NASA na swoim blogu.
Naukowcy już rozpoczęli analizę danych z teleskopu Webba, aby uzyskać nowe wyniki dotyczące największej planety naszego Układu Słonecznego.
- Szczerze mówiąc, nie spodziewaliśmy się, że będzie tak dobrze – powiedział astronom planetarny Imke de Pater. To emerytowany profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, który kierował obserwacjami Jowisza z francuskim profesorem Thierrym Fouchetem.
- To naprawdę niezwykłe, że na jednym zdjęciu możemy zobaczyć szczegóły Jowisza wraz z jego pierścieniami, maleńkimi satelitami, a nawet galaktykami – dodał naukowiec.
Co wiemy o Jowiszu? Ma 79 księżyców i Wielką Czerwoną Plamę
Jowisz jest piątą od Słońca i największą planetą naszego Układu Słonecznego. Jego masa jest tylko trochę mniejsza niż jedna tysięczna masy Słońca, a także 2,5 razy większa niż łączna masa pozostałych planet z Układu. Szybka rotacja nadaje Jowiszowi kształt spłaszczonej elipsoidy obrotowej.
Razem z trzema innymi planetami Jowisz tworzy grupę gazowych olbrzymów (to planety, które w niewielkim stopniu składają się z substancji stałych). Te trzy planety, to:
- Saturn,
- Uran,
- Neptun.
Jak zbudowany jest Jowisz? W trzech czwartych złożony jest z wodoru, a jego jedną czwartą stanowi hel. Może mieć skaliste jądro zbudowane z cięższych pierwiastków. Powierzchnię planety pokrywa kilka warstw chmur, układających się w charakterystyczne pasy widoczne z Ziemi. Planeta ma słabo widoczne pierścienie i potężną magnetosferę.
Wyjątkowo ciekawym szczegółem powierzchni tej planety jest odkryta w XVII w. przy pomocy teleskopu Wielka Czerwona Plama, będąca antycyklonem o średnicy większej niż średnica Ziemi. Szaleje on na Jowiszu od co najmniej 358 lat.
Czy Jowisz posiada swój księżyc tak jak Ziemia? Okazuje się, że niejeden, na razie zaobserwowano 79 księżyców tej planety. Największy z nich – Ganimedes – ma średnicę większą niż planeta Merkury.
Co dokładnie pokazują zdjęcia z teleskopu Webba? Zorze polarne, mgły i jeszcze więcej
W widoku Jowisza utworzonym ze złożenia kilku zdjęć z teleskopu Webba, zorze rozciągają się nad biegunem północnym i południowym planety, a wokół nich wirują mgły.
Wielka Czerwona Plama jest tak wielka, że mogłaby połknąć Ziemię. Na zdjęciach z teleskopu E. Webba wydaje się biała, ponieważ odbija dużo światła słonecznego.
- Jasność wskazuje na dużą wysokość, więc Wielka Czerwona Plama ma mgły na dużych wysokościach, podobnie jak region równikowy. Liczne jasne białe »plamy« i »smugi« to prawdopodobnie wierzchołki chmur skondensowanych na dużych wysokościach – powiedziała Heidi Hammel, interdyscyplinarna naukowczyni Webba ds. obserwacji Układu Słonecznego i wiceprezes ds. nauki w AURA Astronomy.
W szerokim polu widzenia teleskop Webba widzi Jowisza z jego pierścieniami oraz dwoma maleńkimi księżycami: Amalthea i Adrastea.
Gdzie jest teleskop Webba?
Sam teleskop Webba jest misją międzynarodową prowadzoną przez NASA wraz z partnerami z Europejskiej Agencji Kosmicznej oraz Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej.
NASA i warty 10 miliardów dolarów następca teleskopu Hubble'a zaczęły działania pod koniec zeszłego roku i od lata obserwują kosmos w podczerwieni. Naukowcy mają nadzieję, że wraz z teleskopem Webba ujrzą świt wszechświata, sięgając wstecz do okresu formowania się pierwszych gwiazd i galaktyk 13,7 miliarda lat temu.
Obserwatorium razem z kosmicznym teleskopem Jamesa Webba znajduje się 1,6 mln km od Ziemi.
