Władze stanowe utworzyły komisję w kwietniu 2009 roku. Jej zadaniem było zbadanie skali zniszczeń spowodowanej działalnością fabryki produkującej szklane opakowania do napojów Coca-Coli. Stanowy rząd uznał, że ofiary działań koncernu nie byłyby w stanie wygrać indywidualnie odszkodowań w sądzie.
Komisja wyliczyła straty w poszczególnych sektorach, które zostały spowodowane działalnością fabryki: straty w rolnictwie wyceniono na ok. 840 milionów rupii, zanieczyszczenie wody na 620 mln rupii, koszty dostarczania wody na 200 mln rupii, uszczerbek na zdrowiu miejscowej ludności 300 mln rupii, a inne koszty 200 mln. rupii.
Według komisji zakład znacznie przekroczył limity wykorzystywania wód gruntowych oraz wyrzucał toksyczne chemikalia (m.in. kadm i ołów). Fabryka działała przez pięć lat - od 2000 do 2005 roku. Gdy wieśniacy zaczęli się skarżyć, że poziom wód opadł a farmy są mniej wydajne, lokalne władze zdecydowały się nie przedłużać pozwolenia na działalność.
Przewodniczący komisji, K Jayakumar, powiedział mediom, że koncern nie chciał współpracować w badaniach nad zanieczyszczeniem środowiska. Coca-Cola odrzuciła raport komisji i stwierdziła, że jej prace opierały się na "niesprawdzonych założeniach".
