Krzysztof Jarosz nie chce zdradzić, jakiej wielkości nagród mogą się spodziewać jego podwładni. - Mogę tylko powiedzieć, że z pewnością będą one satysfakcjonujące dla policjantów - zapewnia.
Wojna na słowa (na murach)
Z pewnością na celowniku funkcjonariuszy znajdą się poznańscy anarchiści. Ostatnio wsławili się "ozdobieniem" kilku budynków hasłami: "Kasuj władzę, nie bilety". To było motto komunikacyjnego protestu, który odbył się tydzień temu w Poznaniu. Kilkadziesiąt osób przejechało tramwajami centrum miasta, nie kasując biletów, protestując przeciw 10-procentowym podwyżkom cen przejazdu pojazdami komunikacji miejskiej.
- Te napisy to wyraz bezsilności mieszkańców, z którymi władza nie chce rozmawiać o problemach miasta - twierdzi Marek Piekarski z anarchistycznej organizacji Rozbrat, porównując ściganie malujących graffiti do represji rodem z czasów PRL. - Wtedy też karano osoby, które kolportowały ulotki czy też zamieszczały na budynkach napisy, które nie podobały się władzy - uważa.
Z kolei Magdalena Przybyłowska z Uniwersytetu Artystycznego przypomina, że graffiti to nie tylko napisy czy bazgroły. To również prawdziwe dzieła sztuki, które często ożywiają podupadłe dzielnice wielkich aglomeracji. - W ostatnie wakacje podróżowałam po całej Europie. W Lizbonie natknęłam się na część miasta oddaną artystom amatorom. Nikt mi nie powie, że nie pojawi się na jego twarzy uśmiech, gdy jadąc autem w pochmurny, deszczowy dzień, nagle ujrzy mieniący się kolorami obraz, na którym widnieje piękna, słoneczna afrykańska sawanna - mówi w rozmowie z TOK FM.
Lepsze graffiti niż reklamy
Przybyłowska dodaje, że autorami graffiti są często młodzi ludzie, dla których nielegalne malowanie na ścianach to jedyna forma artystycznej ekspresji.
- Zdecydowanie myślę, że to lepsze niż plakaty reklamowe, przyklejane na słupach w całym mieście, brzydkie, nijakie. A ich autorów nikt nie ściga.
Lepiej edukować
Magdalena Przybyłowska przekonuje, że pieniądze przeznaczone na premie dla policjantów można wydać na "resocjalizację" grafficiarzy:
- Zorganizować im spotkania z prawdziwymi artystami, grafikami komputerowymi, osobami, które mogą im pokazać kierunek w życiu. Można też zorganizować miejsce, gdzie malujący graffiti mogliby się "wyżyć", zaproponować im pomalowanie brzydkich, opuszczonych murów, budynków albo przygotowanie terenu, gdzie w niedalekiej przyszłości powstanie skatepark. Pomysłów jest wiele.
Znawcy tematu odradzają "otwartą wojnę" z grafficiarzami. Bo da to odwrotny skutek - w końcu zakazany owoc smakuje najlepiej.
