"Leaving Neverland" to porażający film o władzy, zależności, fascynacji i przemocy. Wade Robson i James Safechuck poznali Michaela Jacksona będąc dziećmi. Przez cały film towarzyszymy - dziś już czterdziestoletnim mężczyznom - w ich historii. Słuchamy opowieści rodzin. Dojmujące jest to, że w obu przypadkach powtarzał się ten sam wzór zachowań w relacji z oboma chłopcami, które miały miejsce w różnym czasie.
W filmie Robson i Safechuck opowiadają, jak poznali Jacksona, gdy ci byli jeszcze chłopcami i mieli po kilka lat. Robson wygrał konkurs taneczny, w którym nagrodą było spotkanie z piosenkarzem, Safechuck wystąpił w reklamie Pepsi razem z królem popu. Jackson zbliżał się do nich i ich rodzin. Matki obu mężczyzn wspominają, jak bardzo one i ich synowie czuli się wyróżnieni, że Michael Jackson wybrał właśnie ich. Z nimi chciał spędzać czas, chociaż mógł być w każdym miejscu na świecie. U nich nocować, a nie w luksusowych hotelach. Pomagać w rozwoju i karierze.
"Leaving Neverland" to też opowieść o tym, jak rodziny były coraz bardziej uzależnione od Jacksona. Zabierał w trasy koncertowe, finansował luksusowe hotele, gościł w swojej posiadłości Neverland. Kiedy już czuł się członkiem rodziny, zaczynał budować mur między dziećmi a resztą rodziny.
Opisywane przez Robsona i Safchucka zachowania sprawiają, że podczas filmu czasem trudno złapać oddech. Jimmy Safechuck wspomina, że mając jedenaście lat poślubił piosenkarza w jego sypialni. Opowiada o tym pokazując do kamery pierścionek, który dostał tego dnia. Jego dłonie drżą. Mężczyźni mówią, że akty seksualne, do których namawiał Jackson miały być wyrazem miłości, że piosenkarz uważał i przekonywał ich, że są z nim w związku. Safechuckowi tłumaczył nawet, że będzie moment, w którym będzie musiał poślubić kobietę. Ale James miał się nie przejmować. To nie miało być "naprawdę". Prawdziwy związek był przecież między nimi.
Czytaj także: Bioetyk obejrzał "Leaving Neverland": Nie można oskarżać ofiar o to, że nie zgłaszają się wystarczająco wcześnie
Jednym z ważniejszych wątków filmu jest to, w jaki sposób piosenkarz wymuszał dyskrecję na swoich ofiarach. Jackson straszył ich, że jeśli ktokolwiek się dowie o molestowaniu seksualnym, to zarówno on, jak i dzieci trafią do więzienia i spędzą tam resztę życia. Tłumaczył, że kobietom nie można ufać. Nikomu nie można ufać.
Wzór był następujący: przyjaźń z dzieckiem, przyjaźń z rodziną, uzależnienie finansowe (albo po prostu przyzwyczajenie do luksusu i poczucia wyjątkowości), wykorzystywanie seksualne, zastraszanie, a na końcu wymiana jednego dziecka na inne.
Dlaczego film wzbudza teraz takie kontrowersje? Dwie sprawy o pedofilię, jedna w latach dziewięćdziesiątych, druga w połowie dwutysięcznych. Dzieci śpiące w jednym łóżku z niespokrewnionym dorosłym. Wywiad siostry Jacksony, La Toyi, która mówiła, że między Michaelem a dziećmi dzieje się coś niepokojącego. A przede wszystkim to, że sami Safechuck i Robson bronili Jacksona w sądzie. Mówili, że nigdy nie dopuścił się żadnego nadużycia w stosunku do nich. Dopiero potem następuje długi proces uświadamiania sobie własnej krzywdy. Niech go sobie utrwalą ci, którzy pytają, dlaczego ofiary pedofilii mówią o tych przestępstwach tak późno.
Film wywołał wiele kontrowersji. Rodzina Jacksona, była żona i trójka dzieci, wydali oświadczenia nazywając film HBO “publicznym linczem” a Robsona i Safechucka “seryjnymi krzywdzicielami”. Rodzina piosenkarza również złożyła pozew do sądu: domagają się wstrzymania rozpowszechniania filmu i 100 mln dolarów odszkodowania. BBC i wiele innych radiostacji przestało emitować piosenki Jacksona. Z drugiej strony wielu fanów oraz dziennikarzy broni Jacksona, tłumacząc, że Safechuckowi i Robsonowi chodzi o wysokie odszkodowania i popularność.
Dan Reed, reżyser filmu, odpowiada na zarzuty o brak głosów broniących Jacksona w filmie twierdząc, że tak naprawdę nie jest to film o królu popu. Na pewno nie jest to film tylko o piosenkarzu - “Leaving Neverland” to opowieść o przemocy i o drodze, jaką muszą przebyć ofiary molestowania seksualnego w dzieciństwie, aby opowiedzieć światu o swoich doświadczeniach. To opowieść o mechanizmach manipulacji i zaślepieniu przez sławę. To też opowieść o samotnym, smutnym, skrzywdzonym człowieku, którego ocenić mają sami widzowie.
Smutna opowieść o przemocy i drodze ofiar molestowania
