Zaproponowany przez artystkę francuski tytuł wystawy - Faire parade - trudno przełożyć na język polski. Przez wzgląd na bogactwo znaczeń i odniesień kulturowych, nie można pozostać jedynie przy jego dosłownym odpowiedniku "parada" bądź "paradowanie". To cała gama znaczeń: rodzaj puszenia się, chwalenia możliwościami i dokonaniami, popisywanie się, jak podczas godów.
Wystawa w Zachęcie to korowód dzieł z ponad czterdziestu lat pracy Messager. Artystka podkreśla jednak, że to nie ona urządza pochód i to nie ona jest jego uczestnikiem. To jej prace, same w sobie tworzą kawalkadę, uchylają rąbka tajemnicy jej twórczości. Za każdym razem odsłaniają inny element. W ostatniej sali widz materialnie doświadczy obecności owej odsłony. Na instalację Wietrzyk, a właściwie jej wersję zaadaptowaną specjalnie na potrzeby niniejszej wystawy, składa się ogromnej wielkości płachta materiału, półprzeźroczystego czarnego jedwabiu, skrywającego w swych czeluściach formy znane widzowi z innych sal galerii.
Artystka na pokaz wybrała jedne z najważniejszych swoich dzieł, na pokaz nie ułożyła ich w porządku chronologicznym, na pokaz zaanektowała rzeźbę w holu Zachęty, na pokaz zmusiła widza do podjęcia nieprzerwanej podróży przez wystawę, na pokaz zwieńczyła ją monumentalnym spektaklem tworzonym przez zasłonę animowaną światłem i powietrzem.
