Cztery miesiące, które minęły od nawałnicy, to czas odbudowy. I pomocy, który płynie praktycznie cały czas.
- Polacy przed świętami udowodnili, że mają wielkie serca - mówi reporterowi Radia TOK FM siostra Mirona, z położonego w zniszczonym lesie klasztoru w Orliku. - Tej pomocy jest bardzo dużo, my dzisiaj przyjęłyśmy olbrzymi transport żywności i chemii, z Diecezji Wrocławskiej. To było 800 kilogramów, więc od 4 przepakowywałyśmy, sortowałyśmy i cały dzień rozwozimy po ludziach.
Dla obdarowanych, jak podkreśla zakonnica, każda taka paczka to "znak pamięci". - To dla niech bardzo dużo znaczy
"O niebo lepiej"
Zakonnice z Orlika nie liczyły, ile darów przeszło przez ich ręce. - To były tony. Dla nas te liczby w ogóle nie miały znaczenia. Ważne, że można było pomóc - powtarza siostra Mirona.
Zakonnice pomagały i im także pomagano, bo wichura uszkodziła także budynki klasztorne.
Mieszkańcy, z którymi rozmawiał reporter TOK FM, bez wyjątku przyznawali, że bez wsparcia zwykłych ludzi, by sobie nie poradzili.
Zaraz po przejściu nawałnicy, zaczęli przyjeżdżali wolontariusze: pomagali usuwać powalone drzewa z dróg, sprzątać zniszczone gospodarstwa, zabezpieczać ocalały dobytek. Szybko zaczęły płynąć pieniądze i pomoc materialna. I cały czas płyną.
- Od ludzi dostałem i materiały, i pieniądze dostałem też. Co mogli, to dopomogli. Bardzo im dziękuję, za to, co dostałem - dziękuje Władysław Słomiński, który wprowadza się do odbudowanego domu. Do tej pory mieszkał w kontenerze.
Budynek jest jeszcze niewykończony i nieumeblowany. Ale pan Władysław nie ma żadnych wątpliwości: dom będzie o niebo lepszy od kontenera. - To tak będzie cieplej niż w tym blaszanym kontenerze. Tam jest zimno jak nie wiadomo co...
Mężczyzna z nadzieją patrzy w nadchodząca przyszłość, ale jest coś, co spędza mu sen z powiek. To rachunki, które nie miały być jego zmartwieniem.
- Te kontenery dawali, razem z odpadami, śmieciami. Ja za to wszystko musiałem zapłacić. Rachunek za szambo mam niezapłacony. A nie wiadomo, ile jeszcze za światło przyjdzie. Dom już prawie mam. Jest nadzieja, że jak tak dużo się dało, to da się i to.
Najwięcej pomogli zwykli ludzie
Poszkodowani mieszkańcy dostali ponad 20 mln złotych rządowej pomocy. Ale zdaniem Teresy Warnke, ta kwota rozpłynęła się w skali potrzeb. - Rząd obiecywał dużo, ale jak przyszło co do czego, to zajęli się innymi sprawami. A o nas zapomnieli.
Poszkodowani mieszkańcy mówią zgodnie, że wychodzą na prostą tylko dzięki pomocy zwykłych ludzi. - Pomoc od osób prywatnych, różnych fundacji. Ale pomoc państwowa, niestety, zawiodła. Zapomnieli o nas, ale dobrzy ludzie nie zapomnieli - mówi Warnke.
Także jej rodzina spędzi święta w odbudowanym domu. A kibicowało i pomagało im bardzo wielu, bo rodzina Warnke liczy aż 13 osób. - Najmłodszy wnuczek ma pięć miesięcy. Jak wichura przyszła miał 10 dni
- Będziecie mu o tym opowiadać? - pyta reporter Paweł Radzewicz.
- Jak babcia walczyła i w biurach, i z przeciwnościami losu... To mogę mu potem opowiedzieć, jako bajkę.
Pani Warnke na pytanie, jak jej udało się zdążyć przed Świętami, pokazuje brudne spracowane dłonie. - To dom od nowa budowany, bo zostały tylko cztery ściany. Tylko dzięki dobrym ludziom się udało. Mamy ostatnie prace wykończeniowe i wszyscy wracamy do domu. To były bardzo bardzo męczące dni. I stresujące. Po tej nawałnicy najbardziej rąk do pracy brakowało - wspomina.
Nim 13-osobowa rodzina mogła zamieszkać w odbudowanym domu, mieszkała w sumie w czterech miejscach.
Jak prawdziwy Mikołaj
Na dobrych ludzi ciągle można liczyć. Kiedy Paweł Radzewicz odwiedził gospodarstwo rodziny Warnke, przyjechał obcy mężczyzna, by pomóc.
- Za Mikołaja robię. Przywiozłem meble, które nam już nie są potrzebne. A tu się przydadzą, stół, krzesła i inne drobiazgi. Nikt mnie nie prosił, wiedziałem, że tu są ludzie potrzebujący i tyle - mówi ze śmiechem.
Meble bardzo się przydarzą, bo jak mówi Teresa Warnke, ich sprzęty, które przez ostatnie cztery miesiące stały w stodole, do niczego się nie nadają. Przez wilgoć.
- Pan zrobił nam prezent. Odbudowę domu zaczęliśmy od zera i wyposażenie w sumie też. Nic się nie nadaje.
Mężczyzna prócz mebli przywiózł też inne prezenty.
- Tu jest nowy płaszcz. Może znajdzie pani kogoś, komu się przyda - mówi kiedy Teresa Warnke zaprasza go na kawę.
Może na kolejne święta się uda
Ale nie wszyscy spędzą święta w odbudowanych domach. - Pani, która mieszkała w starej szkole, to jeszcze jest poza domem. Miało być na Nowy Rok zrobione, ale żeby na Wielkanoc było.... - kręci głowa Maria Jenka.
Barbara Kloskowska odbudowała już garaż. Ale dachy na chlewni i stodole ciągle czekają. Były za mało zniszczone, by otrzymać pieniądze na ich remont
- Radzimy sobie jako tako. Z ubezpieczenia dostaliśmy minimalna kwotę, trzeba się odwoływać. To bardzo mała suma. Gmina nam troszeczkę dała, ale też nie za dużo. Od rządu, co obiecywali, to my się nie kwalifikowaliśmy.
