Głodowe "damy kameliowe". Nędza prostytutki i lekkość bytu jej klienta. Tak było. Minęło?

Warszawa dwudziestolecia międzywojennego, nierzadko sławiona w kulturze popularnej, miała też mroczne oblicze. Na przykład prostytutek było w niej proporcjonalnie dwukrotnie więcej niż w ówczesnym Paryżu. Najczęściej była to prostytucja głodowa, kobiet niewykształconych, bez rodziny, często sierot, dla których była to jedyna szansa na jakiekolwiek utrzymanie, zwłaszcza, jeśli były to niedawne służące, wyrzucone z powodu niechcianej ciąży z, na przykład, panem "dobrego domu". W najnowszym podcaście "Emancypantki" świat podwójnych standardów początków XX wieku, który zaczął się m.in. od traktatu "O fizjologicznym niedorozwoju umysłowym kobiety". I pytanie, czy taki świat jest już jedynie niezamierzchłą przeszłością?