Uzależnienie: skąd się bierze? Czy absolutna abstynencja to konieczność terapeutyczna?

W leczeniu uzależnień - od substancji i zachowań - istniało do niedawna niekwestionowane założenie: nie ma innej drogi niż tylko stuprocentowa abstynencja. Osoba uzależniona musi bezwzględnie porzucić środki albo zachowania, które stały się w jej życiu źródłem problemów. Nie ma innego wyjścia. Od pewnego czasu jednak ten model ulega zmianie. Jakkolwiek dla pewnego procenta uzależnionych pełna abstynencja faktycznie jest jedynym wyjściem, to zarazem pojawiają się rozmaite terapeutyczne nurty i programy, które podchodzą do tych kwestii inaczej. Dzisiejszy gość "Naszych wewnętrznych konfliktów", Bożena Maciek-Haściło, psychoterapeutka z Laboratorium Psychoedukacji, specjalizuje się właśnie w terapii osób mierzących się z uzależnieniami. Jednak celem jej pracy jest nie tyle abstynencja, ile raczej próba dotarcia do źródeł problemu, którego uzależnienie jest symptomem. Tej pracy towarzyszy założenie, że uporanie się z głębinową przyczyną może prowadzić do wygaszenia objawu, który pojawia się na powierzchni. Chociaż jest to wciąż jeszcze nowatorskie podejście, zyskuje coraz większą popularność, a efekty takiej pracy są więcej niż obiecujące.