Założenia Pracowniczych Planów Kapitałowych skrytykował profesor Leon Podkaminer, emerytowany pracownik naukowy Wiedeńskiego Instytutu Międzynarodowych Porównań Gospodarczych. - W sferze korzyści sprawa jest bardzo odległa, natomiast realna jest w kwestii wydatków, które będziemy musieli ponieść – mówił prof. Podkaminer.
Zdaniem eksperta, nie wiadomo czy pieniądze, które zgromadzimy w ramach PPK trafią do nas w przyszłości i będą miały taką samą wartość. - Nie ma żadnej gwarancji, że dostaniemy od tego systemu to, co do niego wpłaciliśmy. Jest inflacja, to może spowodować dewaluację tych środków. Obecne 100 zł za 10 czy 15 lat może być warte 30 zł. To czysta strata – uczulał profesor Podkaminer.
Pieniądze zaoszczędzone w PPK mają być inwestowane. Ta koncepcja również budzi wątpliwości profesora. - Będą inwestować w SKOK-i czy inne cuda wianki – obawia się ekspert.
Pracownicze Plany Kapitałowe zakładają utworzenie powszechnego, dobrowolnego i prywatnego systemu oszczędzania, współtworzonego przez pracowników, pracodawców i państwo. W ramach PPK co miesiąc z pensji odprowadzana będzie składka w wysokości od 2 do 4 proc. Swój wkład do naszych oszczędności dołoży też pracodawca - od 1,5 do 3 proc. - i budżet państwa - na start i premię co roku.
Początkowo objęte nimi zostaną największe firmy zatrudniające powyżej 250 pracowników. System będzie się rozszerzał, aż stanie się powszechny i obejmie wszystkich pracujących.
PPK to nie jest program emerytalny. To program systematycznego, dodatkowego, wspieranego przez państwo oszczędzania pieniędzy na umowną "starość". Pracownik może złożyć dokument, w którym rezygnuje z udziału w PPK. Ale trzeba pamiętać, że jedna deklaracja nie wystarczy. Dokument trzeba będzie składać cyklicznie.
Chcesz wiedzieć więcej? Posłuchaj!
