Kornel Morawiecki chorował na raka trzustki. W styczniu 2019 przeszedł operację w szpitalu MSWiA w Warszawie.
W miniony piątek prezydent Andrzej Duda nadał Kornelowi Morawieckiemu, w uznaniu "znamienitych zasług na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej i państwowej, Order Orła Białego".
Kornel Morawiecki urodził się 3 maja 1941 roku w Warszawie. Kształcił się na Uniwersytecie Warszawskim. Wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim w Instytucie Fizyki, a następnie Matematyki. Od 1973 roku wykładał na Politechnice Wrocławskiej.
Znany jest ze swojej działalności opozycyjnej w czasach PRL. Brał udział w strajkach studenckich w marcu 68. Kolportował ulotki, protestował przeciw interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji oraz stłumieniu przez władze protestów robotniczych na Wybrzeżu w 1970 roku. Współpracował z "Biuletynem Dolnośląskim".
Współorganizował wrocławskie strajki sierpniowe w 1980 r. Skazano go w procesie politycznym za przygotowanie odezwy do żołnierzy radzieckich stacjonujących w Polsce. Uczestniczył w I Krajowym Zjeździe „Solidarności”, na którym reprezentował Dolny Śląsk. W czasie stanu wojennego działał w podziemiu wspólnie z redakcją "Biuletynu Dolnośląskiego". W maju 1982 roku współtworzył Solidarność Walczącą. W czasie stanu wojennego ukrywał się, SB aresztowała go w 1987. W Stanach Zjednoczonych powstał wtedy komitet na rzecz Uwolnienia Kornela Morawieckiego.
Kornel Morawiecki po wypuszczeniu - pod naciskami komunistycznych służb wyjechał do Włoch, następnie konspiracyjnie powrócił do Polski.
W latach 90. założył Partię Wolności, kandydował do Sejmu, jednak bez powodzenia. W roku 1997 oraz w 2007, z ramienia PiS, również bez powodzenia, kandydował do Senatu.
Do Sejmu dostał się w 2015 r. Startował z komitetu listy Kukiz'15. Został wyznaczony na marszałka seniora Sejmu VIII kadencji. 14 kwietnia 2016 zrezygnował z członkostwa w klubie poselskim Kukiz’15 po kontrowersjach związanych z oddaniem za niego głosu przez posłankę Małgorzatę Zwiercan w głosowaniu nad wyborem sędziego Trybunału Konstytucyjnego.
Następnie wraz z Małgorzatą Zwiercan i Ireneuszem Zyską stworzył koło poselskie Wolni i Solidarni. Posłowie wspólnie powołali również partię o tej samej nazwie.
