Publikacja prezentuje różnorodne głosy twórczych kobiet w kinie, by ukazać podejmowaną przez nie refleksję, a tym samym podkreślić ich obecność i znaczenie w historii myśli filmowej. Kolejne rozdziały „Refleksji zza kamery" poświęcone są przemyśleniom Alice Guy-Blaché, Germaine Dulac, Mai Deren, Laury Mulvey, Trinh T. Minh-ha oraz Aleksandry Juhasz, odnoszącym się do własnego dorobku filmowego, jak i do znacznie szerszej problematyki, związanej z określonymi nurtami artystycznymi i intelektualnymi oraz realiami społeczno-kulturowymi.
W tekstach przywołanych w kolejnych rozdziałach przewijają się tematy nawiązujące do czterech głównych zagadnień. Pierwsze dotyczy formy filmowej oraz kina jako medium, instytucji, obszaru kultury popularnej, a drugie praktyki reżyserskiej kobiet – używanego przez nie warsztatu, stylu i indywidualnych zainteresowań. W trzecim chodzi o związki omawianej refleksji z feminizmem, postkolonializmem, teorią queer i innymi koncepcjami, które dostarczyły piszącym przydatnych pojęć czy definicji. Natomiast czwarte zagadnienie dotyczy relacji między twórczością kobiet a tradycją kultury wizualnej w jej wymiarze technologicznym i komunikacyjnym, a nie tylko estetycznym.
„Małgorzata Radkiewicz całą uwagę poświęca zapiskom kobiet, artykułom, notatkom itp. dotyczącym warsztatu, rozumienia kina i jego możliwości, medium filmowego, przemian dokonujących się w kinie i mającym przełożenie na możliwość wykorzystania medium oraz relacji pomiędzy rzeczywistością społeczno-polityczną a kinem jako formą wypowiedzi. Jej umiejętność wskazania i sproblematyzowania węzłowych punktów tej refleksji pozwala odsłonić nowatorstwo i nieszablonowość zaangażowanych w kino reżyserek, zdolność syntezy zaś umieścić je na szerszej mapie badań nad filmem i mediami.
Warto zaznaczyć, że Małgorzata Radkiewicz swobodnie porusza się w najnowszych ustaleniach i propozycjach badawczych, precyzyjnie wykorzystując je w zaproponowanym przez siebie wywodzie. W książce Refleksje zza kamery. Reżyserki o kinie i formie filmowej łączy wrażliwość teoretyczną z warsztatem historycznym oraz perspektywą genderową, uzupełniając kolejną lukę na mapie badań nad obecnością kobiet w kinie."
— pisze o książce dr hab. Elżbieta Durys, prof. UW
Wydana nakładem Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Okonakino oraz Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego książka objęta jest patronatem radia TOK FM.
