Co to jest suche utonięcie? Czym różni się od wtórnego utonięcia?
Od wejścia do wody mija już trochę czasu, dzień upłynął bez żadnych niebezpiecznych incydentów. Osoba, najczęściej dziecko, odczuwa zmęczenie po długiej, przyjemnej kąpieli i wraz z położeniem się spać zaczyna "tonąć" we własnym łóżku. Jak to w ogóle możliwe? Takie przypadki nazywa się suchymi utonięciami, czyli sytuacją, w której niewielka ilość wody dostanie się do nosogardzieli kąpiącego i w niedługim czasie wywoła skurcz krtani (głośni), co uniemożliwi oddychanie. Do objawów suchego utonięcia zaliczają się: silne zmęczenie (graniczące wręcz z wyczerpaniem), kaszel, nudności, wymioty, poddenerwowanie, trudności w oddychaniu, zaburzenia świadomości, zawroty głowy czy ból zlokalizowany w klatce piersiowej.
Czym różni się suche utonięcie od wtórnego utonięcia? W obu przypadkach objawy są bardzo podobne, jednak o wtórnym utonięciu mówimy, kiedy po odratowaniu tonącego, po upływie nawet do 72 godzin, dochodzi do obrzęku płuc. Jest on wywołany wodą, którą zachłysnął się tonący i która dostała się do płuc. Dochodzi wówczas do niedotlenienia organizmu, co może zakończyć się nawet śmiercią. Zatem kluczowym rozróżnieniem pomiędzy suchym a wtórnym utonięciem jest czas pomiędzy opuszczeniem wody, a wystąpieniem objawów.
Suche utonięcie. Dla kogo jest niebezpieczne?
Chociaż wielokrotnie ostrzega się w mediach o ryzyku związanym z kąpielą w morzu czy jeziorze, a nawet z pozostawianiem dzieci samych podczas zabawy w podwórkowym basenie, to o suchym i wtórnym utonięciu wciąż wie niewielu. Dla kogo i dlaczego suche utonięcie jest niebezpieczne? Na suche utonięcie narażone są przede wszystkim dzieci, ale objawów charakterystycznych dla tego rodzaju utonięć nie wolno bagatelizować również u dorosłych. Jeżeli dziecko przebywało wcześniej w wodzie, nawet w zwykłej wannie, i pojawią się u niego wymienione wyżej objawy, należy jak najszybciej zgłosić się na pogotowie. Istotne jest, by przypomnieć sobie, czy w czasie kąpieli osoba nie zakrztusiła się czy też nie zachłysnęła się wodą.
W przypadku utonięcia wtórnego również ważna jest obserwacja. Jak widać, nawet osoba odratowana z wody i sprawiająca wrażenie zdrowej może być narażona na niebezpieczeństwo. W sytuacji, gdy doszło do uratowania tonącego, należy monitorować stan takiej osoby przez najbliższe 24-72 godziny. Groźne jest nawet chwilowe podtopienie, a odpowiednio szybka reakcja jest kluczowa.
Jeżeli pojawiają się podejrzenia co do suchego lub wtórnego utonięcia, lekarz może zlecić prześwietlenie płuc i gazometrię oraz podać leki. Aby uniknąć ryzyka utonięcia, należy wybierać przede wszystkim strzeżone kąpieliska, a w przypadku dzieci nie wolno spuszczać ich z oczu nawet podczas kąpieli w wannie czy dmuchanym baseniku. Już kilka centymetrów wody może doprowadzić do tragedii.
