Katarzyna Szymielewicz

Nauka potrafi już odczytać cały kod genetyczny człowieka, jednak tylko pewna jego część jest dla nas zrozumiała. To rodzi wiele pytań, na przykład: czy da się z DNA "wyczytać" wszystkie nasze choroby? Albo chociaż opracować terapie dedykowane chorobom, o których już wiemy? Jakie niebezpieczeństwa niesie za sobą ewentualność wykradzenia naszego kodu? Oraz: czy najbardziej spersonalizowane informacje na nasz temat można anonimizować? Czy to się robi? I po co?

Teza daleko idąca, ale wynika z naukowego badania, przeprowadzonego pod kierownictwem naszego gościa. Na czym ono polegało dowiecie się z podcastu. Płynie z niego wiele wniosków ale chyba najważniejszy jest taki, że rozwój sztucznej inteligencji powinien iść w parze z edukowaniem społeczeństwa na temat możliwości takich maszyn, ale też zarazem ich ograniczeń: bo są dziedziny życia, w których AI sprawdza się świetnie, ale też takie, w których wręcz nie wolno jej wykorzystywać, bo przyniosłoby to ogromne i niepowetowane szkody.

Tzw. sprawa Schrems II, to sprawa przeciwko Facebookowi: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł 16 lipca, że Stany Zjednoczone nie gwarantują ochrony danych osobowych na takim poziomie, jakiego wymaga UE. A konkretnie nie gwarantuje jej "Tarcza prywatności" - umowa między Unią a Stanami, która od 2016 r. regulowała przekazywanie danych handlowych. Z momentem jej podważenia przez europejski Trybunał wszystkie firmy - nie tylko Facebook, którego dotyczyła skarga Maxa Schremsa - straciły łatwą podstawę dla przekazywania danych swoich klientów na serwery zlokalizowane w USA. Takie orzeczenie może nieść za sobą poważne konsekwencje, najważniejsze jednak, jak podejść do niego praktycznie tak, by należycie chronić dane bez ponoszenia nadmiernych wydatków.

Pół roku temu rozpoczął się ogromny eksperyment społeczny - z dnia na dzień wkroczyliśmy w erę nauczania online. To nie była łatwa przesiadka, ale można wyciągnąć z niej sporo wniosków, a przede wszystkim zastanowić się nad tym, czy na pewno chcemy, żeby tak właśnie wyglądała przyszłość edukacji?

Kiedy pół roku temu zamknęliśmy się w domach, możliwość kontaktu ze światem skurczyła się do kilku ekranów. Życie prywatne i zawodowe, rozrywka i nauka, wszystkie życiowe funkcje i potrzeby musieliśmy nagle spełniać za pośrednictwem technologii. Zanurzeni po uszy w pełni cyfrowy świat szybko poczuliśmy znużenie. Jak mu zaradzić?