Jak wyjaśnił Komitet Noblowski w swoim uzasadnieniu, dzięki swoim pionierskim badaniom szwedzki biolog Svante Paabo dokonał czegoś pozornie niemożliwego - zsekwencjonował genom Neandertalczyka, wymarłego krewnego ludzi współczesnych. Dokonał również sensacyjnego odkrycia nieznanego wcześniej, kopalnego gatunku człowieka z Denisowej Jaskini, denisowianina.
Szwedzki noblista Svante Paabo odkrył, że transfer genów wymarłych człowiekowatych do genomu człowieka współczesnego (Homo sapiens) następował po wyjściu przodków ludzi z Afryki, około 70 tys. lat temu.
Ustalił też, że przepływ genów od wymarłych człowiekowatych do genomu współczesnego człowieka odgrywa istotną rolę w dzisiejszych czasach - na przykład wpływa na to, jak nasz układ odpornościowy reaguje na infekcje - napisał Komitet Noblowski.
Paabo otrzyma nagrodę w wysokości 10 mln szwedzkich koron (900 357 dol./920 tys. euro).
Svante Paabo laureatem Nagrody Nobla
Svante Paabo urodził się w 1955 r. w Sztokholmie (Szwecja). Jest synem innego noblisty, szwedzkiego biochemika Sune Bergstroema, który Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny otrzymał w 1982 roku za badania nad prostaglandynami.
Svante Paabo pracę doktorską obronił w 1986 r. na Uniwersytecie w Upsali. W 1990 r. uzyskał tytuł profesora na Uniwersytecie w Monachium (Niemcy). W 1999 r. założył Instytut Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa-Plancka w Lipsku (Niemcy), gdzie pracuje do dziś. Jest również zatrudniony jako adiunkt w Instytucie Nauki i Technologii w Okinawie (Japonia).
Założony przez niego instytut należy do Towarzystwa Maxa Plancka - największej niemieckiej instytucji naukowej. Zyskał opinię prestiżowego ośrodka naukowego - prowadzi się tam badania w zakresie dziejów ludzkości z perspektywy interdyscyplinarnej, przy użyciu analiz porównawczych genów, kultur, zdolności poznawczych, języków i systemów społecznych.
